Biri geldi, hoca senai öldü dedi. 
Yabana atılır bir er değildi ki, omuz silkelim. 
Saman çöpü değildi ki uçtu diyelim. 
Su değildi ki, soğuktan dondu diyelim. 
Tarak değildi ki, bir saç teli kırdı onu diyelim. 
Buğday tanesi değildi ki, toprakla kayboldu diyelim. 

O şu toprak yurtta bir altın gömüsüydü. 
Bir arpaya sayardı iki cihanı. 
Aldı topraktan yaratılan bedeni bir gün, 
fırlattı toprağa attı. 
Aldı götürdü akıl dene şeyi. 
Yanlış laf mı ediyoruz ne? 
Kimsenin bilmediği bir can daha vardı, 
bağışladı gitti o canı sevgiliye. 

Saf şarap tortu koyvermişti. 
Safı tortunun üstüne çıkmıştı, 
arınmıştı tortudan. 

Günlerden bir gün, azizim, 
yolda birbirlerine rastlamışlar, 
birlikte yolculuk etmişlerdi, 
bir kürt, bir maraga'lı, bir rey'li, 
bir de rum ülkesinden biri. 

Biri olur muydu atlas kumaşla kara çul? 
Elbet yollar ayrıldı bir gün. 
her biri kendi yurduna gitti.

Mevlana Celaleddin Rumi